عجایب هفتگانه جدید: معرفی 7 تا از عجایب دنیای مدرن

عجایب هفتگانه جدید را می‌شناسید؟ در یک نظرسنجی در سال 2007، هفت تا از عجایب جهان به عنوان عجایب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شدند. با معرفی این عجایب در نجوافکت همراه ما باشید.

عجایب هفتگانه جدید

در ادامه عجایب هفتگانه دنیای مدرن را به ترتیب سال ساخت آنها معرفی می‌کنیم.

1. دیوار بزرگ چین (Great Wall of China)

• مکان: کشور چین
• سال ساخت: 700 سال قبل از میلاد مسیح

یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن دیوار بزرگ چین است؛ مجموعه‌ای از استحکامات که دور مرزهای شمالی ایالت‌های چین باستان و امپراتوری چین به عنوان دفاعی در مقابل گروه‌های آواره مختلف از ناحیه استپ اوراسیا ساخته شدند. چندین دیوار از اوایل قرن هفتم قبل از میلاد ساخته شدند و سپس بین 220 تا 206 قبل از میلاد، قطعات دیگری توسط چین شی هوانگ (Qin Shi Huang)، اولین امپراتور چین به آن اضافه شدند. با این حال بخش‌های کمی از دیوارهای چین شی هوانگ باقی مانده‌اند. بعد از آن، سلسله‌های مختلف دیگری قطعات دیگری را به دیوارهای مرزی اضافه کردند. معروف‌ترین بخش‌های آن توسط دودمان مینگ ساخته شدند.

غیر از دفاع، دیگر اهداف دیوار چین شامل کنترل‌های مرزی، اجازه اعمال عوارض بر کالاهای حمل شده در امتداد جاده ابریشم، تنظیم یا تشویق تجارت و کنترل مهاجرت می‌شد. علاوه بر این، ویژگی‌های دفاعی دیوار بزرگ چین با ساخت برج‌های دیده‌بانی، پادگان‌های سربازان، ایستگاه‌های پادگانی، قابلیت‌های سیگنال‌دهی از طریق وسایل دود یا آتش و این واقعیت که مسیر دیوار بزرگ همچنین به عنوان یک راهرو حمل و نقل عمل می‌کرد، افزایش یافت.

دیوارهای مرزی که توسط سلسله‌های مختلف ساخته شده‌اند دارای مسیرهای متعددی هستند. در مجموع، آنها از شبه‌جزیره لیائودونگ در شرق تا دریاچه لوپ نور در غرب، از مرز امروزی چین و روسیه در شمال تا رودخانه تائو در جنوب امتداد دارند و طول آن به 21,196.18 کیلومتر می‌رسد. امروزه، سیستم دفاعی دیوار بزرگ به طور کلی به عنوان یکی از چشمگیرترین شاهکارهای معماری در تاریخ شناخته می‌شود و یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان است.

2. شهر پترا اردن (Petra)

• مکان: استان معان، کشور اردن
• سال ساخت: 312 سال قبل از میلاد مسیح

پترا از عجایب هفتگانه جدید دنیا، یک شهر تاریخی و باستانی در جنوب کشور اردن است. این شهر به واسطه معماری صخره‌ای و سیستم لوله‌کشی آبش شناخته می‌شود. پترا را به دلیل رنگ ماسه‌سنگ‌هایی که در آنها حفاری شده، شهر گل سرخ نامیده‌اند و در شعری از جان برگون (John Burgon) در سال 1845 این‌گونه توصیف شد: شهر گل سرخ تقریبا به قدمت تاریخ. در مجاورت کوه جبل المدبه، در گودالی‌ست که توسط کوه‌ها احاطه شده و جناح شرقی دره عربه را تشکیل می‌دهد که از دریای مرده تا خلیج عقبه امتداد دارد. دسترسی به شهر از طریق تنگه‌ای زیبا به طول 1.2 کیلومتر به نام سیق ممکن است که مستقیما به خزنه منتهی می‌شود.

منطقه اطراف پترا از اوایل 7000 سال قبل از میلاد مسکونی بوده است و نبطی‌ها ممکن است در اوایل قرن 4 قبل از میلاد در جایی که پایتخت پادشاهی آنها می‌شد ساکن شده باشند. باستان‌شناسان تنها شواهدی از حضور نبطی‌ها در قرن دوم پیش از میلاد پیدا کرده‌اند که در آن زمان پترا پایتخت آنها شده بود. نبطی‌ها عرب‌های عشایری بودند که در نزدیکی پترا در مسیرهای تجاری جاده عود سرمایه‌گذاری کردند و از آن یک مرکز تجاری منطقه‌ای بزرگ ساختند. تجارت درآمد قابل توجهی برای نبطی‌ها به همراه داشت و پترا کانون ثروت آنها شد.

نبطی‌ها بر خلاف دشمنان خود به زندگی در بیابان‌های برهوت عادت داشتند و با بهره‌گیری از مناطق کوهستانی منطقه می‌توانستند حملات را دفع کنند. آنها در برداشت آب باران، کشاورزی و سنگ‌تراشی مهارت خاصی داشتند. پترا در قرن اول پس از میلاد شکوفا شد؛ زمانی که بنای الخزنه آن، احتمالا مقبره آرتاس چهارم، پادشاه نبطی، ساخته شد و جمعیت آن به حدود 20000 نفر رسید. آنها سیستم پیچیده‌ای از آب انبارها، کانال‌ها و سدها را برای جمع‌آوری و ذخیره آب باران ایجاد کردند که به آنها اجازه می‌داد در محیط‌های بیابانی خشک پیشرفت کنند. بیشتر بناهای صخره‌کاری شده که عمدتا مقبره هستند از این دوره به بعد ساخته شدند.

اگرچه پادشاهی نبطی در قرن اول پیش از میلاد به یک دولت متکی امپراتوری روم تبدیل شد، در سال 106 پس از میلاد بود که استقلال خود را از دست داد. پترا به دست رومیان افتاد که آن را اشغال کردند و نامش را به عربیا پترایئا (Arabia Petraea) تغییر دادند. اهمیت پترا با ظهور مسیرهای تجاری دریایی کاهش یافت و پس از زلزله‌ای در سال 363 بسیاری از سازه‌های آن ویران شد. پترا از سال 1985 یکی از میراث جهانی یونسکو بوده است و در سال 2007 به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید انتخاب شد.

3. تماشاخانه کولوسئوم رم (Colosseum)

• مکان: شهر رم، کشور ایتالیا
• سال ساخت: 80 سال بعد از میلاد مسیح

در لیست عجایب هفتگانه جدید به کولوسئوم رسیدیم؛ یک آمفی‌تئاتر بیضی شکل در مرکز شهر رم در کشور ایتالیا که در شرق فروم رم قرار دارد. کولوسئوم بزرگ‌ترین تماشاخانه باستانی‌ست که تا کنون ساخته شده و همچنان هم بزرگ‌ترین آمفی‌تئاتر جهان است. ساخت آن در امپراتوری وسپاسیان در 72 بعد از میلاد شروع شد و در امپراتوری تیتوس در 80 بعد از میلاد مسیح به پایان رسید. اصلاحات بعدی آن نیز در دوره امپراتوری دومیتیان انجام شد. سه امپراتوری که حامی ساخت این سازه بودند به عنوان دودمان فلاویان شناخته می‌شوند و خود آمفی‌تئاتر را نیز تماشاخانه فلاویان نامیده‌اند.

کولوسئوم از سنگ آهک تراورتن، توف (سنگ آتشفشانی) و بتن آجری ساخته شده است. این آمفی‌تئاتر در دوره‌های مختلف گنجایش 50 هزار تا 80 هزار نفر را داشته است و برای مسابقات گلادیاتوری و نمایش‌های عمومی مانند شکار حیوانات، مراسم‌های اعدام، اجرای مجدد نبردهای معروف، اجرای تئاترهایی بر اساس اسطوره‌شناسی روم و همچنین اجرای نبردهای دریایی ساختگی از آن استفاده می‌شد. در اوایل قرون وسطی از این ساختمان برای سرگرمی استفاده نمی‌شد. بعدا برای مقاصدی مانند مسکن‌سازی، کارگاه‌ها، اقامت‌گاه‌های مذهبی، قلعه، معدن سنگ و زیارتگاه مسیحیان مورد استفاده مجدد قرار گرفت.

اگرچه کولوسئوم به طور قابل توجهی در اثر زلزله و دزدان سنگ تخریب شده است، اما همچنان نماد مشهور امپراتوری رم است و یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن محسوب می‌شود. این آمفی‌تئاتر یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های توریستی رم است و ارتباطاتی با کلیسای کاتولیک دارد، زیرا پاپ در هر رویداد آدینه نیک، راهپیمایی «راه صلیب» را با مشعل رهبری می‌کند که از ناحیه اطراف کولوسئوم شروع می‌شود. همچنین جالب است بدانید که بنای کولوسئوم روی نسخه ایتالیایی سکه 5 سنت یورویی به تصویر کشیده شده است.

4. چیچن ایتزا (Chichen Itza)

• مکان: ایالت یوکاتان، کشور مکزیک
• سال ساخت: 600 سال بعد از میلاد مسیح

در لیست اسامی عجایب هفتگانه جدید باید به چیچن ایتزا هم اشاره کنیم؛ شهری بزرگ از دوران پیشاکلمبی که توسط تمدن مایا ساخته شد. این محوطه باستانی در دوران کلاسیک و پسا کلاسیک از گاه‌نگاری آمریکای مرکزی، نقطه کانونی اصلی در دشت‌های شمالی مایاها بود. چیچن ایتزا تعداد زیادی از سبک‌های معماری را به نمایش می‌گذارد که یادآور سبک‌هایی‌ست که در مکزیک مرکزی و سبک‌های دشت‌های شمالی مایاها دیده می‌شوند. زمانی تصور می‌شد که وجود سبک‌های مکزیک مرکزی نماینده مهاجرت مستقیم یا حتی فتح از مرکز مکزیک بوده است، اما اکثر تفاسیر معاصر حضور این سبک‌های غیر مایا را بیشتر به عنوان نتیجه انتشار فرهنگی می‌دانند.

چیچن ایتزا یکی از بزرگ‌ترین شهرهای مایا و احتمالا یکی از شهرهای بزرگ اسطوره‌ای بوده که بعدها در ادبیات آمریکای میانه به آن اشاره شده است. این شهر ممکن است متنوع‌ترین جمعیت را در جهان مایا داشته باشد، عاملی که احتمالا به تنوع سبک‌های معماری در این مکان کمک کرده است. ویرانه‌های چیچن ایتزا متعلق به دولت فدرال است و نظارت آن توسط موسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک (موسسه ملی مردم‌شناسی و تاریخ) انجام می‌شود. چیچن ایتزا با بیش از 2.6 میلیون گردشگر در سال 2017 یکی از پربازدیدترین مکان‌های باستانی در مکزیک است.

5. ماچو پیچو پرو (Machu Picchu)

• مکان: منطقه کوسکو، کشور پرو
• سال ساخت: 1450 سال بعد از میلاد مسیح

ماچو پیچو ارگی از امپراتوری اینکا در قرن پانزدهم است که در کوردیلرا شرقی در جنوب پرو بر روی خط‌الراس کوهی به طول 2430 متر واقع شده است. این ارگ که اغلب به عنوان «شهر گمشده اینکاها» شناخته می‌شود، آشناترین نماد امپراتوری اینکا به حساب می‌آید. ماچو پیچو در ناحیه ماچوپیچو در استان اوروبامبا بالای دره مقدس، که 80 کیلومتری (50 مایل) شمال غربی کوسکو است، واقع شده است. رود اوروباما از کنار آن می‌گذرد و تنگه‌ای با آب و هوای کوهستانی و استوایی به وجود آورده است.

تمدن اینکاها زبان نوشتاری نداشت و پس از اولین برخورد سرباز اسپانیایی بالتاسار اوکامپو (Baltasar Ocampo)، هیچ اروپایی از اواخر قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم از این مکان دیدن نکرده بود. تا آنجا که دانش تاریخی گسترش می‌یابد، هیچ سوابق مکتوبی وجود ندارد که جزئیات این محوطه را در طول دوره استفاده فعال از آن نشان دهد. نام ساختمان‌ها، کاربری‌های فرضی و ساکنان آنها، دست‌آورد کار باستان‌شناسان مدرن بر اساس شواهد فیزیکی، از جمله مقبره‌های موجود در محل است.

ماچو پیچو به سبک کلاسیک اینکاها با دیوارهای سنگ خشک صیقلی ساخته شده است. سه سازه اصلی آن معبد خورشید (Temple of the Sun)، معبد سه پنجره (Temple of the Three Windows) و اینتی‌هواتانا (Intihuatana) هستند. بیشتر ساختمان‌های بیرونی بازسازی شده‌اند تا به بازدیدکنندگان ایده بهتری از ظاهر اولیه آنها بدهند. تا سال 1976، 30 درصد از ماچو پیچو بازسازی شده بود و مرمت آن همچنان ادامه دارد. بیشتر باستان‌شناسان متاخر معتقدند که ماچو پیچو به عنوان ملکی برای امپراتور اینکا، پاچاکوتی ساخته شده بود. ماچو پیچو در سال 1983 در میان میراث جهانی یونسکو و در سال 2007 در میان عجایب هفتگانه جدید قرار گرفت.

6. تاج محل هند (Taj Mahal)

• مکان: شهر آگره، کشور هندوستان
• سال ساخت: 1643 سال بعد از میلاد مسیح

تاج محل یک مقبره مرمری سفید عاجی در سمت راست رودخانه جمنا در شهر آگرای هندوستان است. این بنا در سال 1631 توسط پنجمین امپراتور مغول، شاه جهان (Shah Jahan) به عنوان مقبره‌ای برای همسر محبوبش، ممتاز محل (Mumtaz Mahal)، سفارش داده شد. مقبره خود شاه جهان هم در همین جا قرار دارد. این مقبره مجموعه‌ای به وسعت 17 هکتار است که شامل یک مسجد و یک مهمانخانه می‌شود و در باغ‌های رسمی قرار دارد و از سه طرف با دیواری دندانه‌دار محصور شده است.

ساخت مقبره در سال 1648 به پایان رسید، اما کار بر روی سایر مراحل پروژه برای پنج سال دیگر ادامه یافت. اولین مراسمی که در مقبره برگزار شد، بزرگداشت شاه جهان در 6 فوریه 1643 در دوازدهمین سالگرد درگذشت ممتاز محل بود. اعتقاد بر این است که مجموعه تاج محل به طور کامل در سال 1653 با بودجه‌ای حدود 5 میلیون روپیه تکمیل شده است. این بودجه در سال 2023 تقریبا 35 میلیارد روپیه برابر با 77.8 میلیون دلار آمریکا است.

این مجموعه سنت‌های طراحی معماری هند و اسلامی و مغول را در خود جای داده و در آن از ساختارهای متقارن و اشکال و نمادهای مختلف استفاده شده است. در حالی که مقبره از سنگ مرمر سفید منبت کاری شده با سنگ‌های نیمه قیمتی ساخته شده، ماسه سنگ قرمز برای سایر ساختمان‌های مجموعه مشابه ساختمان‌های عصر مغول در آن زمان استفاده شده است. برای ساخت این پروژه از بیش از 20000 کارگر و صنعتگر تحت هدایت هیئت معماران به رهبری استاد احمد لاهوری (Ustad Ahmad Lahori)، معمار دربار شاهنشاه، استفاده کردند. تاج محل در سال 1983 به میراث جهانی میراث جهانی یونسکو اضافه شد و در سال 2007 به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شد.

7. تندیس مسیح (Christ the Redeemer)

• مکان: شهر ریو دو ژانیرو، کشور برزیل
• سال ساخت: 1931 سال بعد از میلاد مسیح

تندیس مسیح مجسمه‌ای تزئینی از عیسی مسیح در شهر ریو دو ژانیرو از کشور برزیل است که توسط مجسمه‌ساز فرانسوی-لهستانی پل لاندوفسکی (Paul Landowski) طراحی شده و توسط مهندس برزیلی هیتور دا سیلوا کاستا (Heitor da Silva Costa) به همراه مهندس فرانسوی آلبرت کاکت (Albert Caquot) ساخته شده است. مجمسه‌ساز رومانیایی خورخه لئونیدا (Gheorghe Leonida) نیز صورت آن را تراشیده است.

این مجسمه بین سال‌های 1922 و 1931 ساخته شد و ارتفاع آن بدون در نظر گرفتن پایه 8 متری‌اش 30 متر است. دست‌های مجسمه نیز از هم باز شده‌اند که در مجموع 28 متر هم عرض آنهاست. تندیس مسیح از بتن مسلح و سنگ صابون ساخته شده است. این مجسمه به طور قابل توجهی با طرح اصلی‌ای که داشته متفاوت است، زیرا طرح اولیه یک مسیح بزرگ با یک کره در یک دست و یک صلیب در دست دیگر بود. اگرچه سازمان‌دهندگان پروژه در ابتدا این طرح را پذیرفتند، اما بعدا طرح آن با مسیحی با بازوهای گسترده به مجسمه امروزی تغییر یافت.

وزن تندیس مسیح 635 متریک تن است و در قله کوه 700 متری کورکووادو در پارک ملی تیجوکا مشرف به شهر ریو دو ژانیرو قرار دارد. این مجسمه بزرگترین مجسمه تزئینی در جهان است و به عنوان نمادی از مسیحیت در سراسر جهان و همچنین نماد فرهنگی ریو دو ژانیرو و برزیل شناخته می‌شود. تندیس مسیح هم در سال 2007 به عنوان جدیدترین سازه، به لیست عجایب هفتگانه جدید راه یافت.

کلام آخر

در این مقاله عجایب هفتگانه جدید را معرفی کردیم؛ عجایب دنیای مدرن که سازه‌هایی تاریخی و باستانی با ارزش‌های معماری و فرهنگی بالا هستند. درباره ی عجایب هفتگانه جدید جالب است بدانید که غیر از این هفت مورد، مجموعه اهرام جیزه (Giza pyramid complex) در کشور مصر نیز به عنوان برنده افتخاری این نظرسنجی انتخاب شد. نظر شما درباره عجایب هفتگانه دنیای مدرن چیست؟ در قسمت نظرات همراه ما باشید.

سوالات متداول

مطالب مرتبط:

بهترین فیلم های برد پیت: 35 فیلم فراموش نشدنی برد پیت شخصیت های رزیدنت اویل: نگاهی به 24 کاراکتر قابل بازی Resident Evil بهترین بازی های کامپیوتری 2024: با 30 عنوان جدید ۲۰۲۴ آشنا شوید ترسناک ترین بازی جهان: با 20 مورد از وحشتناک ترین بازی های تاریخ آشنا شوید تبدیل متن به ویدیو با هوش مصنوعی [10 ابزار برتر] 15 تا از بهترین مانگا های دنیا که باید قبل از مرگ بخوانید! این 12 نفر، بهترین خوانندگان زن خارجی هستند + معروف ترین خواننده های زن دنیا این 13 بند، بهترین خواننده های راک جهان را دارند!