بهترین آثار چخوف | لیست برترین کتاب های آنتوان چخوف

نام آنتون پاولوییچ چخوف با ابهام، فضای وهم آلود و ظرافت در هم آمیخته است. چخوف، یکی از بزرگترین و بهترین نمایشنامه نویسان تاریخ در نوشته‌های خود به جای اینکه خود را محدود به ظواهر قضیه کند، به «چیزی که در اعماق هر مفهوم نهفته» می‌پردازد. تاریکی در نوشته‌های چخوف، همیشه در ریزترین جزئیات نهفته است. با ما در این مقاله از نحوافکت همراه باشید تا لیست منتشر شده از برترین کتاب های چخوف به نقل از Russia Beyond را مرور کنیم.

5 کتاب از بهترین آثار چخوف

در کمال اعجاب، بسیاری از نمایشنامه‌های چخوف تحت عنوان نمایش‌های کمدی در یادها مانده اند. در بین این نمایشنامه‌ها نام «مرغ دریایی» و «باغ گیلاس» به چشم می‌خورد. در بهترین آثار چخوف می‌توان نگاه ظریف او به جزئیات مضحک زندگی و آسیب پذیری حیات انسانی را دریافت. طنز منحصر به فرد بهترین آثار چخوف در آثار او موج می‌زند. چخوف هر مفهوم توصیف ناشدنی، مضحک و تراژیک و متناقض را با هنرمندی قلم خود، روی کاغذ پیاده می‌کرد. آنتوان چخوف در سال 1889 چنین نوشت: «از من به شما نصیحت، بکوشید تا جای ممکن اصالت و زیرکی را در نمایشنامه‌های خود حفظ کنید اما از این وحشت نداشته باشید که ابله به نظر بیایید. آزادی اندیشه برای یک نویسنده ضروری است، اما لازمه آزاد اندیشیدن این خواهد بود که از چرت و پرت نوشتن نترسید.»

بسیاری از منتقدان ادبی و کارگردانان تئاتر، چخوف را دومین درام نویس برتر تاریخ تئاتر می‌دانند و فقط ویلیام شکسپیر است که می‌تواند از چخوف پیشی بگیرد.

در همین راستا جالب است بدانید لئو تولستوی، نویسنده «جنگ و صلح» به محض دیدن چخوف رو به او کرد و گفت: «با تمام این اوصاف، از نمایشنامه‌های تو متنفرم. نوشته‌های شکسپیر تعریفی نداشتند و تو حتی از او هم افتضاح تر می‌نویسی!»

نویسنده «عمو وانیا» اصلاً از این برخورد دلگیر نشد، چه بسا این بهترین تعریفی بود که می‌شد از تولستوی شنید. تولستوی، این نویسنده پرافتخار، چخوف را با شاعر بزرگ روس الکساندر پوشکین، و آهنگساز چیره دست فردریک شوپن مقایسه می‌کرد. حقیقت اینجاست که از بسیاری جهات، بهترین آثار چخوف چیزی از یک سمفونی کم نداشتند. روایت بهترین کتاب های آنتوان چخوف در عین اینکه باری از تناقض‌ها و آسیب پذیری‌ها را دربر دارد، مخاطبان را از دل تاریکی به سمت نور هدایت می‌کند.

مروری بر بهترین کتاب های آنتوان چخوف

شاید بتوانیم چخوف را غیرعادی‌ترین نویسنده در عرصه ادبیات روسیه بدانیم. او به عنوان اندیشمندی که به ژرفای روح انسان پرداخته بود، مصایب و دشواری‌های انسانی را درست مانند پرندگان و مارهایی که وقوع زلزله را احساس می‌کنند، لمس می‌کرد. با این حال، در نمایشنامه‌ها و داستانک‌های چخوف صحنه‌های تب آلود و پر جنب و جوش زیادی دیده نمی‌شود بلکه در بهترین آثار چخوف با فضایی اسرار آمیز و معمایی روبرو هستیم که ما را وارد قلمرو واقع گرایانه بی‌مانند و تکان دهنده‌ای می‌کنند.

و نقل قول معروف چخوف را نباید از یاد برد که می‌گوید: «اگر در پرده اول داستان تپانچه‌ای روی دیوار آویزان کردید، در پرده بعدی حتماً باید با آن شلیک شود. والّا جای تپانچه در داستان نخواهد بود.»

1. باغ گیلاس

لیوبوف رانوسکایا، در عین مهربانی و سخاوتمندی اش، بی دست و پا و از مرحله پرت است. سرپرست یک خانواده با رتبه‌ای عالی در اجتماع، ارزش پول را نمی‌داند و یکسره ورشکست می‌شود.

‌ رانوسکایا بعد از پنج سال، از فرانسه به روسیه برمی گردد و در آستانه از دست دادن املاک خانوادگی و باغ گیلاس محبوبش است که نمادی از جوانی و امید محسوب می‌شود. تاجر جوانی به نام یملیان لوپاخین که والدینش زمانی کارگران والدین رانوسکایا بوده اند، صاحب جدید تمام این املاک می‌شود.

چخوف آخرین نمایشنامه اش را در سال 1903 نوشت که به نوعی، هم از بهترین آثار چخوف برشمرده شده و هم خاتمه‌ای بر زندگی خود او و شاید هم ختمی برای ادبیات روسیه به شمار می‌آمد. تمام شخصیت‌های این درام (که چخوف آن را کمدی می‌نامید)، نمونه‌هایی از زندگی خود چخوف هستند. به نوعی، می‌توان باغ گیلاس را روایت سرنوشت و آینده کشور روسیه دانست.

2. سه خواهر

اولگا 28 ساله، ماشا 25 ساله و ایرینا 20 ساله است. یکی مدام احساس کسالت می‌کند، دیگری می‌کوشد خودش را جمع و جور کند و دیگری به حدی درگیر خودش است که از پیر شدن می‌هراسد. هر سه روز به روز، از زندگی حقیقی و شاداب دور می‌شوند. خواهران پروزوروف که در یک خاندان اشراف زاده روس در مسکو متولد شده اند، نسبت به شهر کوچکی که 11 سال پیش به آن نقل مکان کرده اند احساس انزجار می‌کنند. در سراسر داستان، نجوای «برگردیم به مسکو! برگردیم به مسکو!» مانند شعاری مداوم بین خواهران شنیده می‌شود و زندگی روزمره و غیرقابل تغییرشان را به دامن خفقان می‌کاند. سه خواهر همواره در اندیشه بازگشت به مسکو هستند اما رویای آنها، فرجامی ندارد.

جستجوی معنای زندگی در این نمایشنامه از بهترین آثار چخوف لمس می‌شود. این مفهوم، نماد مردمانی است که در پسرفت روزمرگی گرفتار شده و در سرنوشت و حسی مشابه، گرد هم آمده اند.

3. مرغ دریایی

روایت روابط پیچیده ایرینا آرکادینای بازیگر و پسرش کنستانتین ترپلف، نویسنده مشهور بوریس تریگورین و نینا زارچنایا که رویای بازیگری در سر دارد. این روایت، مملو است از درام و عشق ناگفته. تریگورین، معشوق دیرینه آرکادینا، او را به خاطر نینا رها می‌کند اما در نهایت دوباره به «عشق اول» باز می‌گردد. در مقابل، نینا تریگورین را به ترپلف ترجیح می‌دهد و حتی پس از جدایی نیز پای عشق خود می‌ایستد. این نمایش از بهترین کتاب های آنتوان چخوف، با خودکشی ترپلف پایان می‌یابد. هر شخصیت از عشقی بی پاسخ رنج می‌برد و با این حال، قادر نیست احساسات کسی که دوستش دارد را نادیده بگیرد. به قول چخوف: «در نمایش مرغ دریایی، مقدار زیادی ادبیات و اندکی جنب و جوش گنجانده شده. در این میان، یک مشت عشق هم هست.»

4. بانو و سگ

دمیتری گوروف، یک لاابالی چهل و چند ساله، آنا سرگیونا که یک زن شهرستانیست را اغوا می‌کند. تابستان به پایان می‌رسد. عاشق و معشوق برای همیشه از یکدیگر جدا می‌شوند. گوروف به مسکو برمی گردد؛ جایی که همسر و سه فرزندش منتظرش هستند. اما به دلایلی، این بار نمی‌تواند ماجرای معشوقه را فراموش کند.

داستان «بانو و سگ» شاید یکی از بهترین آثار چخوف و شاعرانه ترین آنها باشد؛ اثری که در آن چخوف عشق ساده بین دو انسان را به مفهومی عمیق تر و شگرف تر تبدیل می‌کند.

باور بر این است که آشنایی چخوف با بازیگر تئاتر، اولگا نیپر، انگیزه اصلی پشت این داستان باشد. ولادیمیر ناباکوف، باور داشت که چخوف در داستان «بانو و سگ» تمام قوانین سنتی داستان سرایی را زیرپا گذاشته است. اما این داستان عاشقانه، یکی از برترین روایات تاریخ نام گرفت.

5. اتاق شماره شش

ایوان گروموف، سرایدار سابق که مجنون تشخیص داده شده، در تیمارستانی دور افتاده و قدیمی در روسیه بستری است. در اتاق شماره شش، 4 نفر دیگر نیز همراه گروموف بستری هستند. هر یک از انزوای عاطفی رنج می‌برند، نادیده گرفته شده و مورد سوء استفاده قرار گرفته اند.

بیست سال است که آندری راگین این تیمارستان قدیمی را اداره می‌کند. او زمانی پزشکی حاذق بود و در نهایت، انگیزه اش را از دست داده و تیمارستان را ترک گفت. چاردیواری تیمارستان با ساکنان محزونش تنها ماندند. روزی راگین به سرکشی از اتاق شماره شش می‌رود و با گروموف آشنا می‌شود و مصاحبت او به نظرش جالب می‌رسد. حال راگین هرروز به گروموف سر می‌زند و چیزی نمی‌گذرد که شایعه بر سر زبان‌ها می‌افتد که خود دکتر بیمارستان نیز مجنون شده است.

اتاق شماره شش از بهترین آثار چخوف، داستانی متأثرکننده از ادبیات روسیه و از بهترین کتاب‌های آنتوان چخوف محسوب می‌شود. چخوف در این کتاب، در مقام پزشکی لایق و ماهر که داستان سرایی را با عیادت از بیماران ترکیب کرده است، به مقابله با جنون، تنهایی، رنج، درماندگی و بی عدالتی می‌رود. به عبارت دیگر، او با امراض کشنده ای که می‌توانند هر جامعه ای را به بطلان بکشانند مبارزه می‌کند.

سخن آخر

آنتون چخوف، نمایشنامه پرداز و نویسنده داستان‌های کوتاه، از جمله برترین نویسندگان عرصه داستان کوتاه در روسیه به شمار می‌آید. او چهار نمایشنامه کلاسیک خلق کرد و بهترین آثار چخوف، در نظر نویسندگان و منتقدان و ادیبان معاصر از ارزش بسیار زیادی برخوردارند. چخوف در کنار هنریک ایبسن و آگوست استریندبرگ، به عنوان یکی از سه شخصیت برتر در شکل گیری مدرنیسم نو در تئاتر شناخته می‌شود.

چخوف در طی بیشتر زمانی که به عنوان یک نویسنده فعال بود، به طبابت نیز اشتغال داشت. به قول خودش، «طبابت همسر من است و ادبیات، معشوقه من.»

در ابتدای امر، چخوف با این هدف می‌نوشت تا درآمدی به دست بیاورد. اما هرچه جنبه هنری قضیه در نظر او تقویت شد، به تدریج نوآوری‌هایی از خود نشان داد که بر انقلاب داستانک مدرن و تکامل آن تأثیر به سزایی ایجاد کرد. او بابت ابهامات و سردرگمی‌هایی که برای خوانندگانش به وجود آمده بود نه تنها عذرخواهی نکرد که اظهار داشت: «نقش یک هنرمند در این است که سوال بپرسد، نه اینکه پاسخ حاضر و آماده را جلوی مخاطب بگذارد».

‌سؤالات متداول

مطالب مرتبط:

بهترین کشورها برای سفر در تابستان، ۱۰ کشور جذاب و پرطرفدار تابستانی بهترین مانگاها | جذاب ترین مانگاهای قرن که باید قبل از مرگ بخوانید بهترین فیلم های کریسمس برای خانواده | بهترین فیلم های کریسمسی جذاب ترسناک‌ترین فیلم دنیا؛ 30 مورد از بهترین فیلم های ژانر وحشت